Makedoniji jedan sused osporava ime, drugi negira naciju, a treći maligno nastoji da se izbori da jedna brojna nacionalna manjina postane državotvorni činilac i potencijalni „grobar“ makedonske državnosti. Makedonci uglavnom reaguju „propagandno-kozmetički“. Skoplje su prepunili istorijskim spomenicima, počev od svojih nespornih nacionalnih heroja, poput Pitu Gulia i Goce Delčeva, pa do Filipa Makedonskog i Aleksandra Velikog.

Makedonska politička, pa i naučna „elita“ često i na Srbiju gleda podozrivo, iako Srbija Makedoniju priznaje pod tim imenom, ne negira postojanje makedonske nacije i realno je najbolji makedonski komšija. Razlozi su istorijski. Srbiji se zamera što je Makedonce oslobodila od turske okupacije u Prvom balkanskom ratu, da bi ih i sama „okupirala“, a zaboravlja se da su sadašnje makedonske granice suštinski omeđene srpskim bajonetima. Iako je crkva odvojena od države, od Srbije se očekuje i „nemoguća misija“ primoravanja Srpske pravoslavne crkve na priznanje autokefalnosti „Makedonske pravoslavne crkve“.

Profesor Pravnog fakulteta Univerziteta u Beogradu

CEO TEKST SAMO U ŠTAMPANOM I DIGITALNOM IZDANjU