U kategoriji – najbolji reditelj, među nominovanima za ovogodišnjeg Oskara, nema imena Stivena Spilberga. S razlogom. Njegova režija istorijsko-političke drame „Doušnik” (The Post) nije ni malo inventivna. Pridržavajući se one klasične holivudske dramaturgije, pripovedački po sistemu: početak, sredina i kraj, on jednu izdašno napisanu filmsku priču vodi suviše pravolinijski. Prosečnom bioskopskom gledaocu otvoren je tako prostor i za povremenu dosadu, uprkos svoj ljubavi koju tradicionalno oseća i prema samom Stivenu Spilbergu i prema glumcima kalibra Meril Strip i Tom Henks.
Sam film jeste osvojio nominaciju za Oskara u kategoriji – najbolji film. I treba. Suviše su važni producenti, reditelj i glavni glumci da bi ova nominacija izostala. Suviše je ovo važna istorijska tema za američku javnost (samim tim i za ostatak sveta) – nimalo slučajno obrađena baš u ovom trenutku tekućeg „rata” na relaciji: predsednik Tramp-američki mediji i predsednik Tramp- liberalni Klintonovoj naklonjeni Holivud – da bi članovi Američke akademije za film izostavili „Doušnika” sa liste nominovanih. Tema je: osvetljavanje čuvene afere „Pentagonski papiri” („procureli” poverljivi i tajni vladini dokumenti) iz 1971. godine i uloge dnevnih novina, u ovom slučaju „Vašington posta”, vlasnice i izdavača Ketrin Grejam (Meril Strip) i glavnog urednika Bena Bredlija (Tom Henks), u otkrivanju istine o dugogodišnjem Vijetnamskom ratu, za koji je američka vlada znala da ga gubi još 1965. ali je uporno nastavljala da ga vodi...
Na širem planu ovo jeste i priča o osvajanju slobode medija, koju nam Spilberg priča u svom dobro poznatom maniru idealističke zagledanosti u prošlost zarad uzdizanja duha pomalo „posrnule” nacije sadašnjice. Sadašnjost, inače, Spilberg u svojim filmovima zaobilazi u širokom krugu. Moguće je da voli da se drži takozvane istorijske distance. Moguće je da nema hrabrosti ili slobode. U svakom slučaju providan mu je ovaj recept „idealistički o prošlosti, izokola o Trampu”...
Sama filmska priča (scenario: Liz Hana i Džoš Singer) nudi tri važna i zanimljiva plana. Jedan je taj neraskidivi prijateljski odnos između novinara, urednika i političara, a u svetlu problematike cenzure, novinarske etike i prava izražavanja. Drugi se odnosi na položaj žena u društvu, poslovnom svetu i politici (tumačeći ulogu Ketrin Grejam Meril Strip je raskošna u prikazivanju transformacije jedne nesigurne žene u hrabru lavicu), dok je treći plan neka vrsta ode samom „Vašington postu” koji se od jedne male provincijalne, porodične novine, objavljivanjem „Pentagonskih papira” i pobedom na Vrhovnom sudu, pretvorio u svetski poznati dnevni list (u njemu je samo koju godinu kasnije „isplivala” i afera Votergejt).
Kao vrhunski rediteljski zanatlija Spilberg dočarava svu atmosferu rada u dnevnim novinama, u zadimljenoj redakciji, ubrzanoj i bučnoj štampariji. Meril Strip (osvojila je svoju 21. nominaciju za Oskara) i Tom Henks čvrsto drže svoje glumačko kormilo, predvodeći armiju vrsnih američkih glumaca u većim ili manjim ulogama istorijskih političkih i novinarsko-uredničkih ličnosti. Film „Doušnik” može biti dragocen svima onima koji se bave medijima. Biće dragocen i onima koji su radoznali da saznaju kako je nekad davno vojni analitičar Danijel Elsberg zapravo bio neka vrsta preteče Edvarda Snoudena i ostalih vašingtonskih „zviždača”...
