Život Jovanke Broz, njena uloga u i uticaj na supruga doživotnog predseddnika SFRJ Josipa Broza Tita, pa i događaje tog vremena, bila je tema doktorske disertacije istoričarke Ivanu Pantelić, koju je sada pod naslovom „Uspon i pad „prve drugarice” Jugoslavije” (Jovanka Broz i srpska javnost 1952-2013) objavio Službeni glasnik.

Javnost za Jovanku Broz nije čula ni kada se venčala 1952 godine sa Titom već četiri godine kasnije kada se njeno ime pojavilo na pozivnici za svečanu večeru priređenu u čast posete Antonija Idna potpredsednika britanske vlade i ministra inostranih poslova .

Pantelić navodi da do sada nije istražena detaljno biografija Jovanke Broz niti su sagledani razni aspekti njenog delovanja u javnosti, ali primećuje da su mnogi pisali o prvoj dami Jugoslavije.

Reč je o publicističkim tekstovima , intervjuima i tekstovima koje su pisali neprofesionalni istoričari poput njene sestre Nade, ali u njima se , kao živim svedočanstvima mogu naći podaci kojih nema u zvaničnim arhivima i ne treba ih potpuno odbaciti .

„ Neformalna i formalna uloga Jovanke Broz u najdugotrajnijem mirnom periodu zapadnog Balkana u 20 veku važna je za rekontrukciju drugih istorijskih tema” istakla je dr Pantelić i dodala da je „predmet njenog istraživanja bio i odnos formalnih ovglašćenja i i neformalnog uticaja Brozove supruge kao i njeno samostalno prisustvo u javnosti”.

„ Prateći medije i stav javnosti prema „prvoj drugarici” socijalističke Jugoslavije u knjizi je obrađeno i šest decenija istorije Srbije i Jugoslavije na osnovu raznovrsne literature, a u cilju što opštirnijeg i preciznijeg kontekstualizovanja teme istraživanja” istakla je autorka knjige opremljene velikim broje ilustracija na kojima može da se videti kako je Jovanka od izuzetno lepe 27-godišnje partizanke postepeno menjala svoj izgled

Jovanka Broz je bila aktivna učesnica i svedokinja jedne epohe jer sve dok nije došlo do razlaza u tom braku ona je stalno bila prisutna uz predsednika Tita i to je izazivalo interesovanje ne samo domaće već i strane javnosti.

Pantelić skreće pažnju na to da je Jovanka bila uglavnom nemi pratilac supruga sa retkim izuzecima kada je davala intervjue za žensku štampu bilo u zemlji ili inostranmstvu, a nakon njegove smrti bila je potpuno skrajnuta, a interesovanje za njen život kao udovice, javilo tek pred njenu smrt.

I tada je, kako kaže, ona uglavnom govorila o svojim problemima oko smeštaja, borbe da joj se vrate lične stvari i uopšte o neadekvatnom odnosu vlasti prema supruzi čoveka koji je bio apsolutni vladara SFRJ od kraja Drugog svetskog rata do svoje smrti.

Posle raznih feljtona, nepouzdanih „sećanja”, još manje primerenih ogovaranja i tračeva konačno je Jovanka Broz dobila biografiju vrednu čitanja i dostojnu njene uloge u istoriji Srbije. (Tanjug)