Predstava „Bez igre, nema raja” je, u stvari, lična selekcija uticaja iz sveta igre, ona je poštovanje mog detinjstva kao igrača za redefinisanje mojih strasti kao koreografa. Oskar Vajld je rekao da je jedina dužnost koju imamo prema istoriji da je prepisujemo. Zato sam počeo sa prepisivanjem lične i opšte istorije u formi igračkih vinjeta bez priče i dramskog zapleta, ali sa pokretnim crtežima i tekstovima o istorijskim delima četiri koreografska heroja koji nas zadivljuju svojom neprolaznošću, ističe Pere Faura, igrač i koreograf iz Barselone, koji večeras u 20 časova u Beogradskom dramskom pozorištu gostuje sa delom „Bez igre, nema raja”, na 16. Beogradskom festivalu igre.
Faurov koreografski kolaž, u kom je jedini učesnik, nastaje od stepovanja iz mjuzikla „Pevanje na kiši”, disko plesa iz filma „Groznica subotnje večeri”, pa sve do savremenog pokreta trupe „Rosas” i baletske minijature „Smrt labuda“.
– Ovaj kolaž je sinteza veće koreografske prakse koja se može shvatiti kao stav prema životu, način razumevanja i tumačenja stvarnosti – ističe Pere Faura. Dok nudi preterani osmeh Džina Kelija, opuštenost Travolte, virtuoznu dramatičnost Pliseckaje i tu lakoću postizanja sreće u muzičkim komedijama. Pere Faura se obrazovao na amsterdamskoj Školi za novi razvoj savremene igre. Osvajao je značajne nagrade, između ostalih prestižno „Šarlot Koler” priznanje. U Barseloni je uspešno producirao predstave u saradnji sa nekoliko centara za umetničku igru.
