Telo pokojnika pomera se još najmanje godinu i po dana posle smrti, pokazalo je najnovije istraživanje australijskih stručnjaka s Univerziteta Centralni Kvinslend. Iako se vekovima umrlom upućuje poruka „počivaj u miru”, najnovija ispitivanja pokazuju da njegovo telo „ne nalazi” mir bar 17 meseci posle smrti. Na to upućuju snimci kamera na takozvanoj farmi leševa koje su instalirali stručnjaci za dekompozicione procese (procese raspadanja leša) s pomenutog australijskog univerziteta. Naime, kamere su svakih trideset minuta tokom dana čitavih 17 meseci beležile dešavanja na telima umrlih koja se koriste u eksperimentalne svrhe.
Snimci su pokazali da se ekstremiteti pokojnika drastično pomeraju. Na njima je vidljivo pomeranje ruku: kod tela kod kojih su ruke bile pored trupa, one su u dužem vremenskom periodu menjale položaj, „razdvajale se” od tela, da bi se kasnije vratile ponovo do trupa, objašnjava naučnica Alison Vilson s pomenutog univerziteta, koja je vodeći stručnjak u pomenutom istraživanju. Ona objašnjava da su pomeranja tela moguća odmah posle smrti, praktično u prvim fazama raspadanja, ali pomenuto otkriće pokazuje da se ovaj proces nastavlja tokom mnogo dužeg perioda, jer posmrtni ostaci praćeni duže od godinu i po dana i dalje „prave pokrete”.
„Mislimo da su ovi pokreti povezani s procesom dekompozicije, tokom kojeg se telo mumificira i ligamenti suše. Ovo otkriće moglo bi da bude veoma značajno kod nasilnih smrti i istraživanja ubistava”, napominje Vilsonova, a prenosi AFP.
Novootkrivena činjenica da se telo pomera mesecima posle smrti zaista bi mogla da utiče na čitavu forenzičku nauku i ispitivanje leševa žrtava zločina, naročito ukoliko su posmrtni ostaci žrtve pronađeni posle izvesnog vremena. Do sada su forenzički eksperti polazili od pretpostavke da je, ukoliko ubica, ali i životinje nisu pomerali telo posle smrti, što se može utvrditi, položaj leša onaj koji je nastao u vreme smrti. Sada, međutim, istraživanje Vilsonove i njenih kolega o pomeranju tela posle smrti, u kojem se prvi put koriste kamere za snimanje u određenim vremenskim periodima, postaje dokaz da utvrđivanje položaja žrtve u toku smrti ne mora da bude potpuno tačno.
„Ovo istraživanje može baciti novo svetlo na istrage ubistava i možda pomoći njihovom rešavanju, što je posebno važno za porodice žrtava”, smatra Vilsonova.
Studija eksperata sa Univerziteta Centralni Kvinslend još nije objavljena, ali nadovezuje se na neka ranija istraživanja koja su takođe ukazivala da tela ne „miruju” posle smrti. Inače, u Australiji je pre tri godine stvorena takozvana farma leševa, na kojoj stručnjaci prate procese u vezi s raspadanjem tela donatora, koji bi mogli dovesti do značajnih naučnih otkrića.
