Na vatrenoj liniji strelišta „Kamp Peri”, koji se nalazi u Ohaju u SAD, na obali jezera Iri, jednog od Velikih jezera, pojavila su se, u uniformama Vojske Srbije, dvojica pripadnika Bataljona vojne policije specijalne namene „Kobre”. Kada je odmeravanje veština u gađanju pištoljem završeno, gostoljubivi domaćini iz Nacionalne garde Ohaja bili su iznenađeni rezultatima srpskih kolega – osvojili su prva dva mesta, postigavši, kako su im sami rekli, bolje rezultate nego ijedan stranac koji je do sada tamo nastupao.

Kapetan korvete Igor Ignjatović, komandir čete u ovoj poznatoj jedinici, i zastavnik prve klase Branislav Bulatović, prvi podoficir, nastupali su nedavno na takmičenju u borbenom gađanju pištoljem Nacionalne garde Ohaja sa kojom Vojska Srbije ima blisku saradnju kroz program međudržavnog partnerstva. Tu nije bila reč o klasičnom sportskom streljaštvu, pa ni o uobičajenom gađanju vatrenim oružjem na strelištu.

– Bilo je to sutuaciono gađanje tokom kojeg se strelci kreću kroz poligon i gađaju mete u određenim, kratkim, intervalima, ne dužim od nekoliko sekundi – kaže kapetan korvete Ignjatović.

Među poznavaocima i ljubiteljima oružja ova disciplina poznata je i kao praktično streljaštvo, budući da se vatreno oružje koristi onako kako bi to bilo u stvarnoj situaciji – uz pokret, pod svojevrsnim stresom i pritiskom da se puca što brže.

Američki vojnici iz Nacionalne garde Ohaja na takmičenju, uostalom kao i na obuci u rukovanju oružjem, nastupaju pod motom „Gledaj, kreći se i pucaj”. U tim rečima je suština zadataka koji se postavlja pred takmičara, ali i vojnika u stvarnoj situaciji.

U Ohaju je bilo organizovano zvanično vojno prvenstvo, a u svetu postoji organizacija (IPSC) koja pokriva slična takmičenja otvorena i za civile. Uspešni tandem Vojske Srbije iz Ohaja, starešine Ignjatović i Bulatović, nastupaju i za IPSC tim „Kobre”, a o njihovim uspesima svedoče mnogobrojni pehari u sedištu ove jedinice u kasarni „Vasa Čarapić” na beogradskoj Banjici.

Ipak, sportski nastupi su im zapravo hobi, imajući u vidu svakodnevne obaveze pripadnika „Kobri”. Naravno, praktično streljaštvo je idealno i za obuku u specijalnim jedinicama, pa je ono ujedno i prilika da se profesionalne dužnosti spoje sa omiljenim sportom.

– U Ohaju smo gađali pištoljima „bereta 92F”, koji službeno ne koristimo. Bio je to izazov za nas, ali smo uspeli da ga prevaziđemo. Korišćena je standardna municija – objašnjava zastavnik prve klase Bulatović.

Pištolj kao pištolj, možda će pomisliti neko neupućen u ovu tematiku. Ali, nije tako – svakodnevnim uvežbavanjem, oni koje nose oružje se „srode” sa pištoljem: od „ležanja u ruci”, osećaja na obaraču, do repetiranja i izmene okvira sa municijom. U tom smislu „bereta 92F” se razlikuje od „gloka 17” koji „Kobre” koriste, ali i od češke „zbrojovke ČZ-75” sa kojom nastupaju na takmičenjima. 

Iako su pozvani na gađanje pištoljem, Ignjatović i Bulatović su rado prihvatili poziv organizatora da nastupe i u gađanju automatskom puškom. Tada su se prvi put sreli sa američkom puškom M-4 i njenim optičkim nišanom, možda će nekom sledećom prilikom postići vrhunski rezultat i u ovoj disciplini.

Iz Amerike su se vratili sa amblemom koji se nosi na rukavu, iznad amblema jedinice, a u ime guvernera Ohaja dodeljuje se dvadesetorici najboljih strelaca na takmičenju i drugim priznanjima.