Unucima doktora Aleksandra Markovića (1878–1961), prvog srpskog rendgenologa, rešenjem Agencije za restituciju vraćeno je 400 kvadratnih metara na Slaviji. Reč je o prestižnom građevinskom zemljištu u Ulici prote Mateje 3 gde se nekada nalazila Markovićeva kuća, a danas je tu veliki parking. Zahtev za vraćanje imovine podneli su zakonski naslednici dr Markovića koji žive u Južnoj Africi i Australiji.
– Ovo je svojevrsno ispravljanje istorijske nepravde – rekla je za Tanjug Ivana Milošević, savetnica u Agenciji za restituciju.
Doktor Aleksandar Marković je kao vojni kapetan rukovodio odeljenjem vojne bolnice, bio je predstavnik kulturne, naučne i vojne elite tog vremena, a Miloševićeva navodi da su on i njegova porodica doživeli tragičnu sudbinu.
– Njegova supruga, koja je bila Jevrejka, stradala je u logoru Staro sajmište. Doktor Marković je 1941. zarobljen i bio je u zarobljeništvu u Italiji – navela je Ivana Milošević.
U poznim godinama 1944. uspeo je, kaže savetnica u Agenciji za restituciju, da pobegne iz logora i da se pridruži saveznicima i kao pripadnik Crvenog krsta i drugih međunarodnih zdravstvenih organizacija pruža pomoć ranjenicima i vojsci u Drugom svetskom ratu.
– Doktor Marković bio je učesnik balkanskih ratova i Prvog svetskog rata, organizator medicinske pomoći na Krfu – ističe Miloševićeva.
Četiri ara koja su vraćena naslednicima dr Markovića samo je jedna od brojnih parcela na Slaviji između Beogradske i Ulice prote Mateje. Na toj lokaciji bili su apoteka „Cvetković”, limarska radionica Antona Šustera i bioskop „Slavija” srušen 1991. godine. Bioskop „Slavija” uselio se posle Drugog svetskog rata u zdanje koje je podignuto 1888. godine za Škota Fransisa Harforda Makenzija, humanistu i dobrotvora koji je u Beogradu kupio veliko imanje – Simićev majur.
Ta zgrada pod nazivom „Sala mira” svečano je otvorena 1889. Socijaldemokratska stranka otkupila je to zdanje 1910. godine kada je ono postalo centar za organizovanje radničkog pokreta u kojem su se razvijale ideje socijalne demokratije. Početkom tridesetih godina prošlog veka preuređena je u gostionicu, a ubrzo potom tu je smešten bioskop „Slavija”, navodi arhitekta Aleksandra Banović u knjizi „Beograd 1930–2009”.
