Sandžački babo

Posle čestitki Sulejmana Ugljanina Hašimu Tačiju na stvaranju „demokratske države Kosovo” i podrške zahtevu Bakira Izetbegovića za reviziju tužbe protiv Srbije, Aleksandar Vučić nije morao da objašnjava zašto ga nije uzeo u vladu, a Ivica Dačić je smatrao da bi Ugljaninovu stranku možda trebalo zabraniti.

Kao da tera inat, Ugljanin je stavove o „državi Kosovo” ponovio i u pismu zahvalnosti svom domaćinu u Prištini, poručujući tako zvaničnom Beogradu kakve probleme može da pravi ako ga vlasti ne prigrle.

Vlasti Srbije s Ugljaninom imaju problem već duže od četvrt veka, koliko je na čelu i SDA i Bošnjačkog nacionalnog veća. Prilikom osnivanja SDA Sandžaka 1990. godine, Srbiju je nazvao maćehom za Bošnjake (tada Muslimane) i u prisustvu svog političkog oca Alije Izetbegovića najavio borbu za prava svojih sunarodnika. Sledeće godine pod njegovim rukovodstvom Bošnjaci se na referendumu izjašnjavaju za potpunu političku i teritorijalnu autonomiju Sandžaka. Iz tog vremena je i memorandum o specijalnom statusu Sandžaka.

Ali, 1993. godine država hapsi njegove saradnike zbog priprema za stvaranje države Sandžak, a on beži u Tursku. Navodno je iz tog vremena prijateljstvo s tadašnjim gradonačelnikom Istanbula Taipom Erdoganom. Njegovi politički protivnici često su isticali da je na mig tadašnjih vlasti Srbije i pobegao, ali da su ga vlasti 1996. ponovo i dovele u Novi Pazar. Već te godine izabran je za saveznog poslanika u Veću građana SRJ. Na prvim neposrednim izborima 2004. godine izabran je za predsednika opštine Novi Pazar.

Zvali su ga „babo Sandžaka” i pevali mu: „Sulejmane, ti si naše cveće, ceo Sandžak za tobom se kreće”.

Premijera Koštunicu i ministra Velju Ilića dočekivao je raširenih ruku s tvrdnjom da je samo zbog njih naručio lepo vreme. Tvrdio je da nijedna vlada u poslednjih 50 godina nije učinila više za Novi Pazar od njihove. Predsedniku Srbije Borisu Tadiću dodelio je odličje za doprinos ostvarivanju prava Bošnjaka, ali je demokratama 2012. godine okrenuo leđa i u kabinetu Mirka Cvetkovića postao ministar bez portfelja. To je ostao i u vladi Ivice Dačića.

Pošto mu je 2014. godine izmakla ministarska fotelja, Bošnjaci su opet postali obespravljeni, a srpska vojska i policija preteća sila za njih. Tražio je specijalnu misiju OEBS-a za Sandžak i NATO trupe da osiguraju mir.

I sada od Vučića traži nastavak davno započetih razgovora. Pošto odgovora nema, razgovara s Tačijem i Bakirom. Neki tvrde da su u čitavu priču upleteni prsti „baba s Bosfora” i Ugljaninovog prijatelja iz vremena progonstva.

Rođen je u Kosovskoj Mitrovici 1953. godine. Diplomirao je na Stomatološkom fakultetu u Sarajevu. Oženjen je i ima četvoro dece i troje unučadi. Živi u kući u Novom Pazaru koju mu je, kao poklon, sagradio SDA. Za vlasništvo na placu sadašnje lokalne vlasti tvrde da je sporno.

U mladosti se bavio i boksom. Odatle možda i potreba da protivniku baca rukavicu u lice.