Najmanje 1.500 ljudi u Srbiji pati od policitemije vere

Na stručnom skupu u Beogradu pod nazivom „Lečenje mijeloproliferativnih neoplazmi: od dijagnoze do terapije“, okupili su se domaći stručnjaci iz Univerzitetskog kliničkog centra Srbije, doc. dr Danijela Leković i prof. dr Andrija Bogdanović, zajedno sa stranim ekspertom, sa ciljem razmene najnovijih znanja i iskustava u lečenju mijeloproliferativnih neoplazmi (MPN), s posebnim fokusom na policitemiju veru (PV), malignu bolest koštane srži hroničnog toka.

Tokom skupa istaknuti su najnoviji globalni trendovi u lečenju ovog oboljenja, koji podrazumevaju ranu intervenciju, postizanje molekularnih odgovora i širenje terapijskih opcija. Ovi napreci otvaraju prostor za ranije uključivanje terapije čak i kod pacijenata sa nižim rizikom, s ciljem dugoročne stabilizacije bolesti, smanjenja simptoma i sprečavanja ozbiljnih komplikacija.

„Sve više razumemo da čak i pacijenti koji pripadaju grupi sa niskim rizikom bolesti, imaju dva do tri puta veći rizik od vaskularnih događaja u poređenju sa opštom populacijom, kao i dodatni rizik od transformacije bolesti. Sa novim terapijskim opcijama i svežim podacima sve češće razmatramo mogućnost da se pacijenti leče ranije tokom toka bolesti. Ovi napreci ukazuju na globalni trend ka ciljanim, ranim i modifikatorskim tretmanima policitemije vere, ali i drugih mijeloproliferativnih neoplazmi“, istakla je prof. dr Kler Harison, profesor hematologije i konsultant u bolnici „Guy’s and St Thomas“ u  Londonu, koja je najavila i buduću saradnju sa Medicinskim fakultetom  Univerziteta u Beogradu kao gostujući predavač na poziv doc. dr Danijele Leković.

Policitemija vera je retka i nepredvidiva maligna bolest koja se najčešće javlja kod osoba starijih od 60 godina, i pogađa jednako i muškarce i žene. Ukoliko se ne leči pravovremeno i adekvatno, ona može dovesti do ozbiljnih i često životno ugrožavajućih komplikacija kao što su tromboze, infarkti, moždani udar, plućna embolija, ali i do transformacije bolesti u mijelofibrozu ili akutnu mijeloidnu leukemiju. Procenjuje se da u Srbiji od ove bolesti boluje najmanje 1.500 ljudi, dok se godišnje dijagnostikuje oko 100 novih slučajeva.

Među najčešćim simptomima ove bolesti navode se hronični umor, svrab, noćno znojenje, bolovi u stomaku zbog uvećane slezine, zbunjenost i gubitak koncentracije, ali i ozbiljna ograničenja u svakodnevnim aktivnostima i emocionalno opterećenje.

Kako je naglašeno, iako su inovativne ciljne terapije za ovo oboljenje registrovane u Srbiji, one još nisu dostupne na Listi lekova koji se izdaju o trošku obaveznog zdravstvenog osiguranja, niti kroz alternativne mehanizme kao što su Fond za retke bolesti ili član 9. Zbog toga pacijenti kojima su ovakvi lekovi potrebni moraju da ih plaćaju sami, što mnogima nije finansijski izvodljivo.

Učesnici skupa saflasili su se da je neophodno dodatno osnažiti dijalog između zdravstvenih profesionalaca, regulatornih tela i državnih institucija, kako bi se omogućio širi pristup savremenim terapijama koje poboljšavaju kvalitet života pacijenata i smanjuju rizik od komplikacija. Individualizovan pristup, redovna dijagnostika i rana terapijska intervencija su ključni elementi u borbi protiv ove bolesti.

Skup je istakao i važnost kontinuirane edukacije zdravstvenih radnika kroz ovakve događaje, koji podstiču saradnju, razmenu iskustava i primenu savremenih terapijskih protokola u svakodnevnoj kliničkoj praksi.