Porez za stan na dan veći u turističkim mestima

„Stan na dan” kao kolokvijalni naziv, zapravo, predstavlja ugostiteljski objekat domaće radinosti u vrsti apartmana. U najvećem broju slučaju kada je reč o ovoj vrsti ugostiteljskih objekata, uslugu obavlja fizičko lice.

Imajući u vidu da se prihodi od ugostiteljskih usluga smatraju prihodima koje fizičko lice ostvari od pružanja ugostiteljskih usluga, poreski obveznik je to fizičko lice.

Porez za fizička lica se utvrđuje rešenjem na godišnjem nivou, u fiksnom iznosu, i njegovu osnovicu čini pet odsto prosečne mesečne zarade po zaposlenom u Srbiji, pomnožen sa brojem ležajeva i odgovarajućim koeficijentom prema kategoriji turističkog mesta.

Porez se plaća na nivou kvartala, i to u roku od 15 dana od isteka kvartala.

Paušalno oporezivanje za fizička lica koja obavljaju ugostiteljsku delatnost je jedna od državnih olakšica, kojom je data podrška i doprinos registraciji što većeg broja ugostitelja fizičkih lica. Ministarstvo pored redovnih, obavlja i vanredne, naročito akcijske kontrole u kojima učestvuje veći broj inspektora, kada se u udarnim terminima na glavnim turističkim destinacijama sprovode nadzori.

– Pored velikog broja zabrana rada, prekršajnih postupaka koji se vode protiv neregistrovanih lica, ove akcije su rezultirale povećanjem interesovanja ugostitelja da registruju svoje objekte pa smo nedavno u jednoj od naših banja imali povećani intenzitet rada lokalnih komisija kako bi pre praznika postigli da obiđu sve podnosioce zahteva za kategorizaciju i izdaju rešenja – kaže za „Politiku” Husein Memić, ministar turizma.

Na pitanje kako se plaća ovaj porez, Aleksandar Vasić, poreski stručnjak, kaže za naš list da su građani koji ostvaruju prihod iznajmljivanjem stana obveznici poreza na dohodak građana.

Prema njegovim rečima, sistemom oporezivanja kratkoročnog najma nepokretnosti predviđen je drugačiji sistem oporezivanja od oporezivanja dugoročnog (duže od 30 dana) najma nepokretnosti.

– Vlasnici imaju mogućnost povoljnijeg oporezivanja, tačnije važi samo za one koji su svoju nekretninu kategorizovali u skladu sa zakonima o turizmu i ugostiteljstvu, te koji imaju najviše 30 registrovanih ležajeva – izjavljuje naš sagovornik.

Kako navodi, procedura prijavljivanja započinje upravo sa kategorizacijom smeštaja, odnosno određivanje broja ležaja, koja se kasnije nadovezuje sa podnošenjem prijave Poreskoj upravi. Prijava je olakšana elektronskim putem, te se ona vrši u roku od 15 dana od dobijanja rešenja o kategorizaciji.

Vasić objašnjava da se u poreskoj prijavi navode podaci o periodu iznajmljivanja, vrsti i lokaciji smeštaja, kao i broju ležajeva. Bitno je naglasiti da se ovaj obrazac mora ispunjavati pri svakoj promeni koja utiče na visinu poreza.

– Visina poreza se određuje paušalno – ne zavisi od stvarnih prihoda, već od broja ležajeva, prosečne zarade u Srbiji i koeficijenta turističkog mesta. Tako su u Beogradu, Novom Sadu, Zlatiboru ili Vrnjačkoj Banji poreske obaveze veće nego u mestima koje se ne smatraju turističkim centrima. Ukoliko se ne prijavi prihod ili, pak, podnesu netačne prijave za izdavanje stanova na dan, kazne se kreću od 5.000 do 150.000 dinara – zaključuje Vasić.