Dan Vojske Srbije

Datum pokretanja Drugog srpskog ustanka, Cveti po starom, odnosno 23. april 1815. po novom kalendaru, obeležava se kao Dan Vojske Srbije. Taj datum predstavlja istorijsku prekretnicu koja je dovela do stvaranja savremene srpske države i omogućila stvaranje efikasne i moderne srpske vojske. Ustanak, za čijeg vođu je izabran knez Miloš Obrenović, zvanično je proglašen na zboru vojvoda i sveštenstva u Takovu kod Gornjeg Milanovca. On predstavlja vojni segment srpske istorije, nakon čijeg uspeha je otpočeo proces kojim je Srbija osvajala jedan po jedan element državnosti i na kraju se potpuno oslobodila vrhovne turske vlasti. Jedan od prvih koraka u tom pravcu bilo je i stvaranje stajaće vojske 1825. godine, od 1.147 mladića podeljenih u dvanaest četa, koji su dobili naziv „upisani panduri”. Kako je uvođenje stajaće vojske prošlo neopaženo od Porte, Narodna skupština je umesto „upisnika” ozvaničila naziv „soldati”. Ova, stajaća vojska, živela je u kasarnama i primala platu. Od 1850. počinje i školovanje oficira u Srbiji, otvaranjem Artiljerijske škole, a od 1861, pored male stajaće vojske koja čini njeno profesionalno jezgro, srpska vojna organizacija jača i ozvaničenjem opšte vojne obaveze i uređenjem narodne vojske milicijskog tipa. Vojnim i diplomatskim naporima Srbija je izvojevala državnu nezavisnost i proširenje na jugu na Berlinskom kongresu nakon srpsko-turskih ratova 1876 – 1878. Vojnim reformama koje su započele osamdesetih godina 19. veka, pod patronatom kralja Milana Obrenovića, Srbija je stvorila superiornu vojnu organizaciju prateći najsavremenije strane uzore ali i sopstveno iskustvo. Ta vojska svoju snagu i efikasnost pokazala je u ratovima 1912–1918. kada je postala glavni instrument državne politike za ostvarenje nacionalnog programa ujedinjenja Srba i ostalih Južnih Slovena. Motiv na marki: Kralj Aleksandar prilikom predaje pukovskih zastava na Banjici

​

Motiv na vinjeti: Đurđevdanski uranak na Krfu 1916. godine Motiv na koverti: Defile srpske vojske u Parizu, 14. jula 1919.

Stručna saradnja: Vojni muzej Uprave za tradiciju, standard i veterane Sektora za ljudske resurse Ministarstva odbrane; pukovnik dr Dalibor Denda, Institut za strategijska istraživanja Univerziteta odbrane

Grafička obrada izdanja: Jakša Vlahović, akademski grafičar