Obnovljen deo Svetosavskog platoa

Deo platoa između Hrama Svetog Save, male crkve i Parohijskog doma prohodan je za pešake posle skoro godinu dana od kako je nastavljeno sređivanje prostora, druga faza, oko najveće srpske bogomolje koje traje od 2020. Bele kamene ploče blesnule su na suncu, postojeća stabla spakovana su u niše, postavljene su stepenice, kosio se travnjak između porte hrama i Katanićeve ulice, bageri i majstori ukrajali su ploče bliže Parohijskom domu, a ostao je da se završi deo iza male crkve. Već sada je jasno da rekonstrukcija platoa i parka do Bulevara oslobođenja neće biti okončana do kraja godine kako je to najavljeno maja 2024.
– Još dve godine potrajaće radovi – kaže jedan od majstora koga smo zatekli na gradilištu Svetosavskog platoa, od 2021. godine kulturnog dobra – prostorno kulturno-istorijske celine.

On se sređuje prema projektu arhitekata akademika Branislava Mitrovića i Dejana Miljkovića koje je pre pet godina direktno angažovala crkva. Njihovo idejno rešenje za rekonstrukciju Svetosavskog platoa predviđa da sa njegove leve strane naspram zdanja Narodne biblioteke bude šuma sa dečjim igralištem, a između nje i biblioteke centralna pešačka staza, koja će otvoriti nove vizure na hram. Ispred njega biće više mesta za vernike nego do sada. Postojeća fontana biće uklonjena, a nova u dužini od 100 metara neće biti klasičan vodoskok. Obnovom te vračarske lokacije koja se duže od veka planira, projektuje i preprojektuje, predviđena je i gradnja novog objekta – zgrade patrijaršije u nastavku postojećeg Parohijskog doma uz Krušedolsku ulicu. 
Ovakvo rešenje autora Mitrovića i Miljkovića izazvalo je negodovanje dela javnosti. Tako su, na primer, njihove kolege okupljene oko Asocijacije srpskih arhitekata uputile pismo brojnim institucijama poput Sinoda Srpske pravoslavne crkve i predsednika Srbije sa predlogom da se odustane od realizacije projekta „šume”. Jer, on je, kako su naveli, neprimeren prostoru ispred hrama i pretvorio bi duhovno sedište u profani prostor gradskog parka, duboko degradirajući njegov istorijski, simbolički i društveni značaj. I žitelji Vračara negodovali su, plašeći se da će ostati bez parka, odnosno postojećeg zelenila i drveća, a mnogi od njih i danas se pitaju zašto se uništavaju, popločavaju i betoniraju zelene površine i delovi prestonice pretvaraju u toplotna ostrva.  
Gradski zvaničnici u nekoliko navrata uveravali su da nijedno drvo neće biti posečeno i da će posle obnove na Svetosavskom platou biti više stabala.